Human Family

Tijdens de Holy Night sprak ik voordat de camera’s aangingen de volgende woorden. “Vorige week had ik een droom. Ik droomde dat deze kerk, deze tempel van licht, bovenop een hoge zandberg stond. En om er te komen moest ik, moesten wij, omhoog klimmen. En steeds wanneer ik er bijna was, gleed ik terug. Zakte ik door het zand weer naar beneden. Opnieuw en opnieuw. Ik leek er steeds maar net niet te kunnen komen. Met het stralende licht boven me als belofte en de afgelegde mulle zandweg onder me.

En net toen ik het wilde opgeven gaf iemand me een kontje van onderen en reikte een ander die wél al boven was me zijn hand. En zo hielpen we elkaar allemaal naar boven. Kontjes en handjes precies op het juiste moment. Elkaar afwisselend. Zoals we dat ooit hebben afgesproken te zullen doen in deze tijd: wanneer jij het niet meer ziet, zal ik jou blijven herinneren, jij mij ook?

We hebben het samen te doen. Het ding van SAMEN is alleen wel: it’s all about inclusion. Eenheid. Het licht én het donker. En ja er zijn verschillen tussen mij of jou en andere mensen. Tussen wat jij zegt en denkt en vindt en voelt en wat de ander zegt en denkt en vindt en voelt. Maar wat ik hoop dat we onszelf herinneren – zeker deze Kerst en vooral als je jezelf ziet als een ‘spirituele licht & liefde verzetstrijder’ – is dat we de “donkerte” zo goed herkennen en kunnen doorzien omdat we diezelfde rol zélf ooit zo goed hebben gespeeld. Dat we ons realiseren dat strijd vaak ontstaat vanuit het goede willen doen. Vanuit een gevoel van onbegrip, onmacht en willen verdedigen. Steeds verder en verder een spiraal in om uit te komen bij aanvallen en halsstarrig vasthouden.

We hebben er allemaal ons aandeel in. En precies dat is waarom we nu hier terug zijn. Zoals afgesproken. Met onze rug recht en ons hart open. Omdat we ons verantwoordelijk voelen (en zijn!) voor de cyclus van strijd, macht, ego waar we ooit zelf ook een aandeel in hebben gehad. We terug zijn gekomen om deze keer onze creatiekracht in te zetten het dit deze keer SAMEN tot een goed einde te brengen.

En dat vraagt van ons om compassie te hebben en onvoorwaardelijke liefde. Op de eerste plaats voor onszelf en voor alle rollen die we ooit gespeeld hebben. Licht maar ook donker. En daarnaast ook voor allen die uit deze rollen aan het ontwaken zijn OF de rol van donkerte op zich hebben genomen met de afspraak het uit te spelen tot het bittere einde. Voor ons. Voor de HELE HUMAN FAMILY.

Als ons dat lukt. Het licht en de liefde te herkennen in dat wat we dénken dat anders, fout of zelfs ‘evil’ is maar in feite niets meer is dan een aspect van ons zélf. Dan zijn we vrij. Dan en alleen pas dan is er een wereld in UNITY CONSCIOUSNESS. En hoewel ik daar ook nog lang niet altijd niet ben. Kan ik me die wereld wel herinneren. Zie ik het voor me.  Kan ik voelen. En die wereld wens ik meer dan ooit voor ons allemaal deze 2021 Kerst.

MERRY XMAS.