/

Terug in je hok…

Gezien worden. (H)erkenning voelen dat we er (mogen) zijn, just the way we are. Het is iets waar we allemaal, geen mens uitgezonderd, al vanaf baby naar verlangen. Craven. Doodsimpel NODIG hebben. Toch ontkomen we er niet aan hierin terwijl we opgroeien gekwetst te worden. Niet gezien. Soms zelfs afgewezen. AUW.

De oplossing die we hier – vrijwel niemand uitgezonderd – voor bedenken is logisch, simpel en effectief: activate survival mode. We creëren één of meerdere overlevingsdelen in onszelf. Bodyguards die ons helpen een potentiële pijnlijke ervaring voor te zijn. We kennen ze allemaal. De perfectionist. De pleaser. De controle freak. De rebel. De dromer.  Whichever flavor is your favorite. Één ding hebben ze gemeen, deze innerlijke stemmen, ze beschermen jouw ziel. Verhullen jouw echte kleuren. Proberen afwijzing te voorkomen. 

Het werkt perfect. Voor even. Want voor velen komt er een moment dat dit niet meer gaat. De pijn wordt te groot, de noodzaak bitter en het verlangen te sterk. De ziel die in je huist wéét namelijk dat dit niet is wie jij bent. Deep down. Perfectionisme kan soms super handig én nodig zijn maar het is niet wie jij bent. Pleasen levert je soms hele fijne relaties op, maar je doet het niet voor JOU.

En dus gaat het vroeg of laat vanzelf wringen. Je ziel wil gehoord. Je ego wil gezien. Jij hebt te gaan staan, voor jezelf, op je eigen plek. We all know it. We all feel it. We all want it. So we cheer each other on. Bewandelen massaal de weg van de persoonlijke ontwikkeling op zoek naar ons mooiste leven. YESS GIRL, laat jezelf zien. Pak dat podium. Claim je spot. Shinen met die Soul.

En dan, als we uiteindelijk over die drempel heen zijn, we al onze bodyguard saboteurs aangekeken en bedankt hebben voor hun jarenlange trouwe dienst: “Ik zie je, ik dank je, maar je bescherming is niet meer nodig. I’ve got this. Truecolors shining through…”. We de moed en het lef hebben opgebracht om onze mooie stralende kanten laten zien. Het succes. Het geluk. De ambitie. De dromen. 

Weet je wat er dan heel, heel vaak gebeurt? Vooral bij vrouwen onderling. TERUG.IN.JE.HOK. Want dit is wel iets te succesvol. Iets te ambitieus. Iets te picture perfect. Iets te mooi, dun, gelukkig. Iets te vaak weg bij die kinderen. Iets te zichtbaar. Iets teveel outshining me. Daar voelen we ons dan toch ook weer niet zo lekker bij, zo’n fel fonkelende spiegel in de buurt om in te kijken. Waarom? Omdat het ons onzeker maakt. Daarom. Omdat het onze eigen bodyguards activeert. Onze eigen inner meangirls. Ons kritische comité. Ons ‘vergeleken bij jou stel ik niets voor’ gevoel. 

De manier waarop we dit de ander laten weten en voelen komt in vele kleuren. Schieten we zo hup van SISTERHOOD weer terug naar het SCHOOLPLEIN. Geven we elkaar kleine speldenprikjes en opmerkingen. Starten we met roddelen of de verbinding verbreken. Jij mag niet meer mee spelen. En denk niet ‘ik doe dat nooit’ want de bodyguards zijn super goed in vermommen. Vaak met een spiritueel jasje aan. 

Ja, het is nodig om onze kwetsbare, eerlijke kanten te laten zien. Wat er niet lukt. Wat we moeilijk vinden. Het is goed en het is fijn. Daar heb ik het al zo vaak over gehad. Maar het is nét zo nodig om te mogen shinen. Voluit. Ook dat zijn truecolors. En dat het on-cheeren dan niet stopt. Je mag je onzeker voelen, maar spreek dat dan gewoon uit. Schijn daar het licht op in plaats van dat van een ander te willen dimmen. Laat het je vooral inspireren. Laten we elkaar inspireren. Want geloof mij NIEMAND is erbij gebaat, de met moed en lef verworven plek in de spotlight weer te moeten afstaan uit angst opnieuw niet gezien, (h)erkent en afgewezen te worden.

Dus sisterhood? I am all for it. Maar dan wel ALL THE WAY. Elkaar écht het volle licht gunnen. Laten we daarmee aan de slag gaan. Allemaal. Want dit is niet hoe we gaan winnen ladies (and men…maar vooral ladies). Kunnen we nog zoveel ‘sisterhood circles & communities’ oprichten, als we niet stoppen met roddelen, oordelen én onzeker worden van elkaars succes, kracht en licht zodra we die cirkels uitwandelen, what’s the use?!

Remember:

~ BLOWING OUT SOMEONE ELSE’S CANDLE

DOESN’T MAKE YOURS SHINE ANY BRIGHTER ~