/

Meeting Michelle Obama

Ik ben geen ‘star struck’ kinda girl. Ik had geen posters van pop idols op mijn kamer hangen. Ik ken de emotie van staan te gillen voor een podium niet en ik ga ook niet urenlang voor een hotel staan posten voor a glimpse. Maar Michelle Obama. I mean. Over een icon, rolmodel voor zovelen, inspiratie en power house gesproken. Wat een vrouw. Wat een voorbeeld. Wat een inhoud en wat een energie. She is something else.

Als ik iets heb geleerd in mijn leven is het wel dat je een kans moet pakken als ‘ie voorbij komt. Het (online) ondernemen leerde me daarbovenop dat je – als je die kans dan pakt – ‘m ook écht moet pakken. Dus de mogelijkheid om Michelle Obama a.k.a. the former FLOTUS of the US of A te ontmoeten, haar iets te kunnen vragen én met haar op de foto te mogen…dat hoef ik niet eens uit te leggen toch? Dat was niet alleen een kans maar wat mij betreft ‘a once in a lifetime opportunity’. En dus werd het een meet & greet VIP ticket. No question.

Haar BECOMING boodschap over zijn wie je bent, truecolors, over het delen van je verhaal, over de kracht van kwetsbaarheid, over gelijkheid, over vrouwelijk leiderschap, over showing up, gaan staan en blijven staan, over het moederschap, over succes maar ook over falen, pijn, hard werken, bescheiden en grounded blijven terwijl je in de spotlight van de hele wereld staat. Dat alleen al was meer dan voldoende reden om haar te willen ontmoeten.

Toch waren mijn jongens de belangrijkste reden waarom ik hier absoluut bij wilde zijn. Hun dagelijkse worsteling met hun identiteit, mijn groeiende bewustzijn rondom racisme en gelijkheid, de reden en context waarom hun biologische moeder als Afro Amerikaanse vrouw de moeilijkste beslissing uit haar leven heeft moeten nemen, deze prachtige jongens heeft afgestaan voor adoptie en mijn weg om er dan ook echt te gaan staan als hun mama. Het wordt allemaal veelvuldig door Michelle aangekaart en crystal clear in haar boek BECOMING.

Een boodschap van Michelle Obama would mean the world to them and the men they are struggling to become AND it would mean the world to me and the mom I am so often struggling to be.

En dus was de intentie en wens die ik voorafgaande aan het event het Universum in gooide absoluut en zonder twijfel: als er ook maar een mogelijkheid is om haar een vraag te stellen hierover, dan grijp ik hem aan. Dan mag ik niet bevriezen of het podium niet pakken. Show up.

Samen met mijn stieren energie sister in crime Carolien van de Kamp vertrokken we al vroeg naar het Ziggo Dome om achter Nelie Kroes aan te sluiten in de VIP rij en te beginnen aan een 1,5 uur durende langzaam opschuivende Efteling Attractie langs security checks (no phones, no bags, gifts, books, no nothing), instructies (you will be meeting Michelle Obama in a few moments, you can ask her a quick hello-goodbye-question, no political statements are allowed, and Michelle is a hugger so expect a hug and a kiss), bloedzenuwachtige dames achter me in de rij (hoezo ben jij zo kalm?) en nog meer security.

Michelle wachtte op ons in een ruimte die volledig was voorbereid en die zij compleet OWNDE.

De dame bij de laatste stop kondigde me aan: Michelle this is Claire. Het voelde als het python karretje wat eindelijk over het hoogste punt naar beneden dendert.

“Hi Claire, finally a beautiful TALL women.”

Twee mega grote sterke warme armen geven me een ‘all American hug’. Twee kussen (geen 3!). Wat een kracht. Wat een power. Haar aanwezigheid en energie waren absoluut imponerend. Zo groots en toch zo oprecht. Zo leidend en toch zo welkom. Zo surreal en toch zo echt.

Ik had haar random opmerkingen horen maken en korte vragen horen stellen aan de dames voor me:

How are you?

Great to meet you.

Are you enjoying yourself?

Looking forward to the show?

See you in a bit

Thank you for coming

 

Hoe ga ik hier nou in 30 seconden een vraag voor de mannen kunnen stellen?

Ik maakte me klaar voor de foto toen ik haar hoorde vragen;

 

“Is this home for you?”

Is this home for you? Het zal vast ook één van de vele zinnetjes zijn die ze gewend is te stellen. Maar hoe bizar en hoe mooi dat ze nu net bij mij deze zin uitspreekt. Alle andere opmerkingen waren zo’n onnatuurlijke ingang geweest om over Miles & Dean te beginnen. Maar deze zin: Is this HOME for you. Het maakte het zo gemakkelijk.

 

Oke Claire, SHOW UP!

“It is. But my boys are originaly from the United States. We adopted them, they are Afro American and this picture is for them!”

Ze glimlachte. Flits. Foto. Het python ritje zat er alweer op. Ik wilde weglopen toen ze me aankeek en zei:

 

“You tell them. They better be good to their mama!”

Dit. Haar glimlach, dit zinnetje, deze korte interactie het zou al zo’n mooi antwoord geweest zijn. Maar het was nog niet klaar.

Samen met Carolien en nog twee andere VIP’ers liepen we via de hal naar het vak voor het podium. En terwijl we daar liepen werden we tegen gehouden door twee jonge vrouwen uit haar crew.

“You guys have a great energy, would you mind taping a question or statement for Michelle Obama? We do this all over the world and Michelle loves to get some positive energy before the show!”

Whaaaa. En dus kreeg ik alle ruimte voor mijn vraag. Zag ik de korte video boodschap verzonden worden en zei het meisje: Michelle will include your question in her story on stage.

Haar verhaal die avond ging over zoveel. Het gaf mij en zovelen zo’n mooie inzichten over hoe we niet zoveel van elkaar verschillen ook al denken we vaak van wel. Over hoe belangrijk het is om onze verhalen met elkaar te blijven delen. Juist de échte kwetsbare verhalen. Over moed en groei. Over niet opgeven. Over jezelf niet kleiner maken dan je bent. Over het overkomen van een minder bedeelde start. Over het moeten gaan staan voor wie je bent ook als je in de minderheid bent. Over het zijn van een positief rolmodel en de verantwoordelijkheid nemen voor je eigen energie en bijdrage.

Het was zo verfrissend om haar met zoveel humor te horen relativeren zonder wie ze is en wat ze voor elkaar heeft gekregen te verkleinen. Als je haar boek nog niet hebt gelezen: do!

En of ze nu altijd iets vertelt over het haar geloof dat er zoveel manieren zijn ‘to become a mother’ and ‘to mother’, het stukje over het moederschap, over adoptie, over het echt zien van je kinderen, over het voorkomen dat je als ouder hun authentieke innerlijke vlammetje uitblaast, was voor mij zoveel meer antwoord op mijn vraag dan ik ooit had durven dromen.

Ik ga deze avond nooit meer vergeten. En zoals dat gaat was er nog een hele andere reden waarom ik op deze manier deze show en alles daarom heen mee mocht maken. Het heeft alles te maken met de foto van Carolien en mij die levensgroot op het scherm verscheen voor een publiek van 17.000 man.

Maar daarover later meer. Ik moet nu eerst mijn moeder bellen die nog steeds niet gelooft dat deze foto niet gephotoshopt is en zich oprecht afvraagt of ik haar in de maling zit te nemen met een Madame Tussauds-je.

Fijne Pasen lieve allemaal.

 

Ps. De truecolor tas met mijn lerenjasje en make-up die per ongeluk was aangezien voor een gift bag for Mrs Obama en daarom op haar hotelkamer was beland is weer terecht. Thank god.

 

6 Reacties

  1. Issa

    Zo raak en treffend. Ik voel elk woord. X

  2. Leonie

    Wow, wat een prachtige ervaring moet het zijn voor jou en wat geweldig om te lezen. Het raakt me. Dank je wel, Claire!

  3. Corinne

    Tranen met tuiten deze! Wat onwijs mooi (doe net alsof t door de hormonen komt deze tijd van de maand)

  4. Anneke

    Ik zit hier gewoon met tranen in mijn ogen te lezen. En ik kan je vertellen…dat is zeer zeldzaam. Mag gaan onderzoeken waarom dit mij zo raakt. Nu te overweldigend.
    Maar wat heerlijk. Heerlijk voor jou en je jongens.

  5. Kim

    Love it! Ik was ook bij de show en herinner met dat ze adoptie noemde! Onvergetelijke ervaring!

  6. Johanna

    OMG, wanneer komt deel II?? Ik hang aan je lippen!

Reageer