Langer aan de lader

Wat ik me afvroeg hè, hoe vaak komt het voor, zeg maar op een schaal van 0 – 10,  dat jij onvoldoende luistert naar je lichaam? Waarbij 10 staat voor ‘iedere dag’ en 0 voor ‘never! ik luister altijd perfect naar wat mijn lijf aangeeft’.

Dat je doorgaat terwijl je eigenlijk te moe bent. Iets gaat drinken of eten terwijl je misschien gewoon zou moeten gaan slapen. Dat je op insta zit te scrollen in plaats van naar buiten te gaan om even te wandelen of sporten…

Ook ik vergeet soms. Nou ja, best wel vaak, dat mijn lijf niet kan wat mijn hoofd eigenlijk zou willen. En dat ik daar helaas naar te luisteren heb. Wat ik natuurlijk de helft van de tijd niet doe. Luisteren…huh? Daar heb ik toch helemaal geen tijd voor. De handicap van een ferrari hoofd in een inmiddels fiat panda lijf.

Waarom vinden we dit zo moeilijk? Signalen herkennen. Gehoor geven aan wat je lijf je probeert te vertellen. Eerst fluisterend, daarna steeds vaker schreeuwend. Want is het niet bijzonder dat je hele systeem er op gericht is om jou te helpen? Je probeert te laten voelen wat je misschien liever niet wilt voelen of weten. Misschien zelfs wilt vergeten. Zodat je het aan kunt kijken en op kunt lossen voordat je verder van huis bent.

Ik was ooit verder van huis. Mijn lichaam is dat niet vergeten. Ieder jaar rond 5, 6, 7 april, betrap ik mezelf erop dat ik onbewust mijn adem aan het inhouden ben. Ik ben moe. Mijn benen lijken aan het einde van de dag nog dikker dan normaal en ik merk hoe mijn lijf zich schrap zet. Het herinnert zich nog perfect wat het – in mijn geval – inmiddels alweer 12 jaar geleden te horen kreeg. HIT ME.

We slaan zoveel meer op en dragen zoveel meer mee dan waar we ons bewust van zijn. The good and the bad. Voor mij zijn mijn benen inmiddels een dagelijkse reminder om te blijven luisteren. Op de plaats rust als dat nodig is.

En jij? Weet jij hoe dat is voor jou? Hoe vaak komt het voor dat je de stekker er heel even inplugt wanneer je batterij bijna leeg is, om hem er bij het zien van een klein groen streepje alweer uit te trekken; ‘jep! Let’s go. Ik kan weer door!’.

Maar mag je als het aan je lijf ligt wel eens wat langer aan die lader? Dan heb je misschien iets aan de volgende 5 tips. Ze helpen mij om een, zoals één van de vrouwen uit mijn programma het noemt, betere lijf-luisteraar te zijn. Als ik het weer eens vergeten ben.

LANGER AAN DE LADER TIPS:

• QUICK SCAN 

Je hoeft niet iedere dag 60 minuten op een yogamat te gaan zitten mediteren om de signalen van je lijf en je intuitie op te vangen. Het mag wel natuurlijk (lijkt me heeeerlijk als ik daar eens de rust en tijd voor zou hebben. Of moet ik zeggen: nemen), maar ik zou zeggen, begin eens om iedere dag een moment uit te zoeken voor een quick scan. Ga ergens rustig zitten of liggen. Sluit als je het fijn vindt je ogen. Focus op je ademhaling en doe even NIETS. Check je lijf. Hoe voel je je? Ben je oké? Doet het ergens pijn? Ben je moe of valt het wel mee? Vijf minuutjes even niet praten. Niet je telefoon checken. Niet aan die 2do list denken. Het kan overal.

Vind je dit moeilijk? Mijn lieve vriendin Dolly start op 23 april weer met haar meditatie challenge. Iedere dag 3 minuten. Doe gewoon mee. Make it a habit.

• ADEMEN

Voldoende zuurstof. Het is voor ons lijf als water. En de meeste van ons ademen niet goed. Let eens wat vaker hoe het met je ademhaling staat. Gebruik het als anker. Als eerste signaal van je lijf dat het tijd is voor een kleine check out.

• NEGEN UUR 

09 uur ’s ochtends en 09 uur ’s avonds. Voor mij twee ijkpunten op de dag. In de ochtend ligt de ratrace achter me. Kindjes op school. Tijd voor thee en een quick scan: hoe staat het met mijn lijf? Moet ik eerst nog even wandelen? Naar buiten? Of kan ik meteen aan de bak? In de avond is het mijn eindtijd waarop ik mijn telefoon op vliegtuigstand zet. Oké dat laatste heeft nog wat ruimte voor verbetering. Maar het is wel al zover dat ik me in ieder geval bij het zien van 21.00 uur op de klok denk: ohwww weg met dat ding. Uit. Tijd om de dag af te gaan bouwen. Neem een tijdstip wat voor jou werkt. Misschien is het 10 uur. Misschien 7 uur. Maar probeer in de ochtend en avond een ijkpunt voor jezelf te gaan maken.

• TEMPO

Probeer regelmatig stil te staan bij de vraag: is dit MIJN tempo? Of klopt er hier

iets niet? Heb ik ongemerkt het tempo van de ander, mijn omgeving, mijn instagram pagina, mijn partner, mijn ouders, etc. etc. aangenomen. Als je dit opmerkt, breng jezelf steeds terug naar jouw natuurlijke tempo. Neem je ruimte in. Geef aan hoe jij het wil, fijn vindt. Walk to the beat of your own drum.

• F&*CK YOU

Minimaal één keer per week zegt Koen (mijn man) tegen me: weet je wat jij eens zou moeten doen? Eens wat vaker denken: f*&ck you. Ik ga me eens even niet druk maken om die 2dolist. Die deadline. Die ander. Of ik ‘saai’ ben. Of er iets anders van me wordt verwacht. Ik ga niet kijken naar wat anderen wél doen of kunnen. Ik ga eens even lekker helemaal NIX doen. Zónder schuldgevoel. Het lukt me steeds beter. En het boek ‘the subtle art of not giving a f*&ck heeft daar zéker bij geholpen (aanrader!).

Ik wens je een week vol lijf-luisteren toe!

Liefs Claire